مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ خواه از جنيان باشد يا از آدميان
اين سوره مشتمل بر آن است که بايد از شر شيطاني که مصدر هر شرّي است به پروردگار مردم و مالک آنان و معبودشان پناه برد. از جمله فتنه و شر او اين است که در سينه هاي مردم وسوسه مي اندازد؛ پس بدي را برايشان زيبا جلوهِ مي دهد و آن ها را بر انجام آن تحريک مي کند. و آنان را از انجام کار خوب باز مي دارد و خير را به صورت غيرواقعي به آن ها نشان مي دهد.
و شيطان با همين صورت همواره وسوسه مي کند، سپس واپس مي رود. يعني خود را از وسوسه کردن عقب مي کشد، بدانگاه که بنده پروردگارش را ياد کند و از خدا براي دور شدن شيطان کمک بگيرد. پس او بايد از خداوند کمک بگيرد و به او پناه ببرد و به ربوبيت او چنگ بزند؛ ربوبيتي که همه ي مردمان را فرا گرفته است. نيز اين سوره مشتمل بر آن است که تمامي خلايق در دايره ربوبيت و پادشاهي خدا قرار دارند، پس سرنوشت هر جنبنده اي در دست خداست، نيز اين سوره مشتمل بر آن است که انسان بايد از خدا کمک بگيرد و به او پناه ببرد و به الوّهيتي که آنان را براي آن آفريده است چنگ بزند.
انسان ها نمي توانند بندگي او را به طور کامل انجام دهند مگر آن که خداوند شر دشمنشان را از آن ها دور بدارد؛ دشمني که مي خواهد آن ها را از بندگي و عبوديت دور نمايد و ميان آن ها و بندگي خدا سائل گردد و مي خواهد آن ها را از حزب و گروهش بگرداند تا از دوزخيان بگرداند.
و همانطور که جن ها در دل وسوسه مي اندازند انسان ها نيز در دل وسوسه مي اندازند. بنابراين فرمود:« مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ» از جنيان باشند يا از مردمان. ستايش از آن پروردگار جهانيان است.
پايان تفسير سوره ناس
والحمدلله رب العالمين اولا و آخرا و ظاهرا و باطنا.