1- أَبْغَضَ الرِّجَالِ إِلَى اللَّهِ الأَلَدُّ الْخَصِم.
بدترين اشخاص نزد خداوند، شخص ستيزه جو و لجوج است.
2- ابْنُ أُخْتِ الْقَوْمِ مِنْهُمْ، أَوْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ.
پسرِ خواهر هر قوم، جزو همان قوم، بحساب می‌آید.
3- اتَّقِ دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ.
از دعاي مظلوم بترس.
4- اتَّقُوا النار وَلوْ بِشقِّ تَمْرةٍ.
خود را از آتش جهنم دور نگه دارید، اگر چه با صدقه دادن نصف خرمائی باشد.
5- أَتِمُّوا الرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ .
رکوع و سجده را به طور کامل انجام دهید.
6- اجْتَنِبُوا الْمُوبِقَاتِ: الشِّرْكُ بِاللَّهِ، وَالسِّحْرُ.
از کارهایی که باعث هلاکت می‌شود، بپرهیزید: شرک به خدا و سحر.
7- اجْعَلُوا آخِرَ صَلاتِكُمْ بِاللَّيْلِ وِتْرًا .
وتر را آخرین نماز خود در شب، قرار دهید.
8- اجْعَلُوا فِي بُيُوتِكُمْ مِنْ صَلاتِكُمْ.
بخشي از نمازهایتان را در منزل بخوانيد . (منظور سنن و نوافل است).
9- أَجِيبُوا هَذِهِ الدَّعْوَةَ إِذَا دُعِيتُمْ لَهَا.
هرگاه به مراسم ازدواج دعوت شدید، آن را اجابت کنید.
10- أَحَبُّ الْحَدِيثِ إِلَيَّ أَصْدَقُهُ .
بهترین سخن نزد من، سخن راست است.
11- أُحِلَّتْ لِي الْغَنَائِمُ .
غنیمت‌های جنگی برای من حلال گردانده شده است.
12- أَخْنَى الأَسْمَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ اللَّهِ: رَجُلٌ تَسَمَّى: مَلِكَ الأَمْلاكِ.
روز قيامت، بدترين اسم‌ها نزد خداوند، نام مردي است كه خود را شاهنشاه ناميده باشد.
13- إِذَا أَتَيْتَ مَضْجَعَكَ فَتَوَضَّأْ وُضُوءَكَ لِلصَّلاةِ.
قبل از رفتن به رختخواب وضوی کامل بگیر.
14- إِذَا أَتَيْتُمْ الْغَائِطَ فَلَا تَسْتَقْبِلُوا الْقِبْلَةَ وَلَا تَسْتَدْبِرُوهَا.
هنگام قضای حاجت رو و پشت به قبله نکنید.
15- إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدُكُمْ ثَلَاثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ فَلْيَرْجِعْ .
هرگاه شخصی از شما، سه بار اجازه ورد خواست، و به وی اجازه داده نشد، بازگردد.
16- إِذَا اسْتَأْذَنَتْ امْرَأَةُ أَحَدِكُمْ إِلَى الْمَسْجِدِ فَلَا يَمْنَعْهَا.
هرگاه زن شخصی برای رفتن به مسجد، از او اجازه خواست، ممانعت نکند.
17- إِذَا اسْتَجْنَحَ اللَّيْلُ فَكُفُّوا صِبْيَانَكُمْ .
هنگامي كه هوا، تاريك شد، كودكانتان را نگذاريد.(از خانه، بيرون بروند).
18- إِذَا اشْتَدَّ الْحَرُّ فَأَبْرِدُوا بِالصَّلاةِ .
در شدت گرما، نماز ظهر را زماني بخوانيد كه هوا اندكي سردتر شود.
19- إِذَا اقْتَرَبَ الزَّمَانُ، لَمْ تَكَدْ تَكْذِبُ رُؤْيَا الْمُؤْمِنِ.
نزدیک قیامت، به ندرت اتفاق می‌افتد که خواب مؤمن دروغ از آب در آید.
20- إِذَا أُقِيمَتْ الصَّلَاةُ فَلَا تَأْتُوهَا تَسْعَوْنَ.
هنگام برپایی نماز، شتابان به سوی آن نیایید.
21- إِذَا أَمَّنَ الإِمَامُ فَأَمِّنُوا .
هنگامی که امام آمین گفت، شما نیز آمین بگویید.
22- إِذَا انْتَعَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِالْيَمِينِ.
هرگاه يكي از شما خواست كفش بپوشد، از سمت راست، شروع كند.
23- إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ يَحْتَسِبُهَا فَهُوَ لَهُ صَدَقَةٌ.
اگر شخصي به نيت اجر و پاداش بر اهل و خانواده‌ی خود انفاق كند، نفقه‌ي او صدقه محسوب مي‌شود.
24- إِذَا أَنْفَقَتْ الْمَرْأَةُ مِنْ كَسْبِ زَوْجِهَا عَنْ غَيْرِ أَمْرِهِ فَلَهُ نِصْفُ أَجْرِهِ.
هرگاه زن بدون امر شوهرش از مال او صدقه بدهد، نصف پاداش آن را دریافت می‌کند.
25- إِذَا بَاتَتْ الْمَرْأَةُ مُهَاجِرَةً فِرَاشَ زَوْجِهَا لَعَنَتْهَا الْمَلَائِكَةُ حَتَّى تَرْجِعَ.
هرگاه زن در حالی بخوابد که بستر شوهرش را ترک نموده، فرشتگان تا صبح او را لعنت می‌کنند.
26- إِذَا تَوَاجَهَ الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَكِلَاهُمَا مِنْ أَهْلِ النَّارِ .
هرگاه دو فرد مسلمان با شمشیر(به قصد کشتن) رو در روی هم قرار گیرند، هر دو به دوزخ خواهند رفت.
27- إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ فَلْيَجْعَلْ فِي أَنْفِهِ مَاءً ثُمَّ لِيَنْثُرْ .
هرگاه، يكي از شما وضو ميگيرد، آب در بيني نمايد و آن را تمیز کند.
28- إِذَا جَاءَ أَحَدُكُمْ فِرَاشَهُ فَلْيَنْفُضْهُ .
هرگاه یکی از شما به رختخواب رفت، آن را تکان دهد.
29- إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ.
با آمدن رمضان درهای بهشت گشوده می‌شود.
30- إِذَا دَخَلَ أَحَدُكُمُ الْمَسْجِدَ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ أَنْ يَجْلِسَ.
هرگاه، يكي از شما وارد مسجد شود، قبل از اينكه بنشيند، دو ركعت نماز بخواند.
31- إِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلْيَعْزِمْ الْمَسْأَلَةَ.
هرگاه یکی از شما دعا کرد، باید درخواست خود را قطعی نماید.
32- إِذَا دَعَوْتُمْ اللَّهَ فَاعْزِمُوا فِي الدُّعَاءِ.
هر گاه خدا را صدا می‌کنید، قاطعیت داشته باشید.
33- إِذَا دُعِيَ أَحَدُكُمْ إِلَى الْوَلِيمَةِ فَلْيَأْتِهَا.
هرگاه، يكي از شما را به جشن عروسي، دعوت كردند، در آن، شركت كند.
34- إِذَا رَأَيْتُمْ الْجَنَازَةَ فَقُومُوا.
هنگامی که جنازه را دیدید، برخیزید.
35- إِذَا زَنَتْ الْأَمَةُ فَاجْلِدُوهَا .
هرگاه کنیز مرتکب زنا شد، او را تازیانه بزنید.
36- إِذَا سَمِعْتُمْ الْإِقَامَةَ فَامْشُوا إِلَى الصَّلَاةِ وَعَلَيْكُمْ بِالسَّكِينَةِ.
هنگامی که اقامه را شنیدید، با آرامش و وقار به طرف نماز بروید.
37- إِذَا سَمِعْتُمْ بِالطَّاعُونِ بِأَرْضٍ فَلَا تَدْخُلُوهَا .
هرگاه شنیدید در سرزمینی طاعون وجود دارد، وارد آن نشوید.
38- إِذَا سَمِعْتُمْ صِيَاحَ الدِّيَكَةِ فَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ.
هرگاه بانگ خروس را شنیدید، فضل و کرم خدا را مسئلت نمایید.
39- إِذَا سَمِعْتُمْ النِّدَاءَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ.
هنگامی که صدای اذان را شنیدید، هر آن چه مؤذن می‌گوید، تکرار کنید.
40- إِذَا شَرِبَ أَحَدُكُمْ فَلا يَتَنَفَّسْ فِي الانَاءِ .
هنگام آب نوشیدن، در ظرف آب نفس نکشید.
41- إِذَا شَرِبَ الْكَلْبُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْسِلْهُ سَبْعًا.
هرگاه، سگ در ظرف شما آب نوشيد، آن را هفت بار بشوييد.
42- إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ لِلنَّاسِ فَلْيُخَفِّفْ.
هرگاه یکی از شما برای مردم امامت نمود، باید نمازش را کوتاه و سبک کند.
43- إِذَا ضُيِّعَتِ الأَمَانَةُ فَانْتَظِرِ السَّاعَةَ .
هرگاه که امانت ضایع شود، منتظر قیامت باش.
44- إِذَا عَطَسَ أَحَدُكُمْ فَلْيَقُلْ الْحَمْدُ لِلَّهِ.
هرگاه یکی از شما عطسه زد، الحمدلله بگوید.
45- إِذَا قَاتَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَجْتَنِبِ الْوَجْهَ.
هرگاه، يكي از شما دعوا كرد، از زدن به چهره، اجتناب كند.
46- إِذَا قَالَ الْإِمَامُ {غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ} فَقُولُوا آمِينَ.
هرگاه امام گفت: {غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ} بگویید: آمین.
47- إِذَا قَالَ الرَّجُلُ لِأَخِيهِ يَا كَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهِ أَحَدُهُمَا.
هرگاه شخصی به برادرش بگوید: ای کافر! همانا کفر به یکی از آن‌ها بازگشت می‌کند.
48- إِذَا قُلْتَ لِصَاحِبِكَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ: أَنْصِتْ، وَالإِمَامُ يَخْطُبُ، فَقَدْ لَغَوْتَ.
اگر روز جمعه كه امام مشغول ايراد خطبه است، به كسي كه در كنارت، نشسته است، بگويي: ساكت باش، سخن بيهوده‌اي گفته‌اي.
49- إِذَا كُنْتُمْ ثَلاثَةً فَلا يَتَنَاجَى رَجُلانِ دُونَ الآخَرِ.
اگر سه نفر بوديد، دو نفر بدون مشاركت ديگري، با يكديگر، درگوشي صحبت نكنيد.
50- إِذَا مَرِضَ الْعَبْدُ أَوْ سَافَرَ كُتِبَ لَهُ مِثْلُ مَا كَانَ يَعْمَلُ مُقِيمًا صَحِيحًا .
هرگاه بنده‌ای مریض یا مسافر باشد (و نتواند اعمال دوران صحت و اقامتش را انجام دهد)، برای او پاداش اعمالی که در زمان اقامت و صحت انجام میداده است، نوشته می‌شود.
51- إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ وَهُوَ يُصَلِّي فَلْيَرْقُدْ.
هرگاه کسی از شما در نماز چرت زد، (نماز را رها کند) و بخوابد.
52- إِذَا هَلَكَ قَيْصَرُ فَلَا قَيْصَرَ بَعْدَهُ.
بعد از هلاکت قیصر، قیصری نخواهد آمد.
53- إِذَا هَلَكَ كِسْرَى فَلَا كِسْرَى بَعْدَهُ.
بعد از هلاکت کسرا، کسرایی نخواهد آمد.
54- إِذَا وُضِعَ الْعَشَاءُ وَأُقِيمَتْ الصَّلَاةُ فَابْدَءُوا بِالْعَشَاءِ.
هرگاه شام آماده شد و نماز اقامه گشت، ابتدا شام بخورید.
55- أَذْهِبِ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ، اشْفِ وَأَنْتَ الشَّافِي.
ای پروردگار مردم! بیماری‌اش را برطرف ساز و شفا بده، زیرا تو شفا دهنده‌ای.
56- أَرْبَعُ خِلَالٍ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ .
چهار صفت وجود دارد که در هرکس باشد او منافق خالص است: 1- هنگام سخن گفتن دروغ می‌گوید. 2- خلاف وعده عمل می‌کند. 3- اگر عهد و پیمان ببندد، آن را می‌شکند. 4- هنگام دعوا، دشنام می‌دهد.
57- ارْبَعُوا عَلَى أَنْفُسِكُمْ فَإِنَّكُمْ لا تَدْعُونَ أَصَمَّ وَلا غَائِبًا.
بر خود نرمی و تلطف کنید، زیرا شما کر و غایبی را صدا نمی‌زنید.
58- ارْجِعْ فَصَلِّ فَإِنَّكَ لَمْ تُصَلِّ.
برگرد ونماز بخوان، زیرا تو نماز نخواندی.
59- ارْجِعُوا إِلَى أَهْلِيكُمْ فَعَلِّمُوهُمْ.
به خانواده هایتان بازگردید و آن‌ها را آموزش دهید.
60- ارْقُبُوا مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي أَهْلِ بَيْتِهِ.
مراعات محمد r را در خانواده‌اش بکنید.
61- ارْمِ سَعد فِدَاكَ أَبِي وَأُمِّي.
تیر اندازی کن سعد. پدر و مادرم فدایت باد!
62- الْأَرْوَاحُ جُنُودٌ مُجَنَّدَة.
کابل جان شبکه اجتماعی افغانستان
ديانت امانت خلفای راشدين
تفسير سوره ي مسد قرآنکریم
غذای ساده خلفای راشدين
فلم کوتاه منم فرخنده به نمایش گذاشته شد
معلومات درباره افغانستان
اژدهای کومودو
سلطهٔ طالبان
عشق وزندگي
بحران هويت
ساختن بكس اسكرول دار درمطلب
نظام حکومتی